همان گونه که در تصویر زیر مشاهده می کنیم :
رویکرد جدید بازرگانی کشور :
- فناوری
- جوان گرایی
- و آموزش می باشد .
اما مگر در گذشته , پیش تر , این رویکرد چه بوده است ! ؟
مگر صاحبان سرمایه و کسب و کار تا کنون چه رویکردی داشته اند ! ؟
همان گونه که در تصویر زیر مشاهده می کنیم و با مراجعه به این اماکن نیز بخوبی آشکار است این رویکرد مبتنی بر :
-
عزاداری
- حوزه علمیه
- تظاهر به دینداری
- ...
بوده است :
اما , چرا ؟
کار کرد این رویکرد برای بازار و بازارگانان چه بوده است ؟
به باور بنده دلایل زیر می توانند جزو دلایل خودآگاه یا حتی شاید ناخودآگاه این رویکرد قرار گیرند :
در فرهنگ ما شادی نشانه خوشبختی است , و صاحبان ثروت تمایلی به نمایش رفاه و خوشبختی به اکثریت پابرهنه نداشته اند بنابراین پشت دیوار عزاداری و سوگواری موضع گرفته اند .
تا پیش از انقلاب صنعتی و تکنولوژیک عمده تولید جامعه محصولات دامی و کشاورزی بوده , که با توجه به محدودیت و ناکافی بودن منابع آب و زمین حاصلخیز و بارور , ناچار همواره قسمتی از جمعیت بایستی گرسنگی را تحمل کنند , صاحبان کسب و کار و ثروت تمایلی به مشاهده رقیب در عرصه تجارت نداشته اند , بنابراین با تعمیق فرهنگ حواله برآورده شدن نیازها به آخرت و زمان ظهور و ترویج فرهنگ تسلیم , صبر و رضا و حتی تقدیس فقر و درویشی و زهد و گوشه گیری ( حتی تحت عنوان عرفان و شناخت ! ) سعی داشته اند سایر آحاد جامعه را از وارد شدن در گردونه رقابت بر حذر دارند .
عمری دگر بباید بعد از وفات ما را , کاین عمر همه بسر شد اندر امیدواری !؟ . (سعدی )
نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان , گر شما را نه بس , این سود و زیان ما را بس ! ؟ (حافظ) .
کارکرد مجالس مذهبی علاوه بر شناسایی افراد , تحمیل یک فرهنگ یکسان و متحدالشکل به آن ها بوده است .
حوزه علمیه علاوه بر تامین مبلغ لازم برای ترویج امتناع تفکر , امر قضاوت و حل مسائل تجاری ضمن حفظ زبان حقوقی در انحصار بازار را نیز به عهده داشته است .
بدین ترتیب سایر اقشار جامعه اساسا نمی توانسته اند ادعایی حقوقی بر علیه روابط تجاری و اجتماعی نابرابر و ناعادلانه طرح نمایند .
زبان مذهبی و دینی زبان سکون و ایستایی است و پیشرفت اجتماعی را متوقف می سازد , بدین دلیل هزاران سال بر این سرزمین ها می گذرد بدون این که روش ها و شیوه های تولید و میزان تولید ثروت افزایشی یا بهبودی یابند .
- فناوری
- جوان گرایی
- و آموزش می باشد .
اما مگر در گذشته , پیش تر , این رویکرد چه بوده است ! ؟
مگر صاحبان سرمایه و کسب و کار تا کنون چه رویکردی داشته اند ! ؟
همان گونه که در تصویر زیر مشاهده می کنیم و با مراجعه به این اماکن نیز بخوبی آشکار است این رویکرد مبتنی بر :
-
عزاداری - حوزه علمیه
- تظاهر به دینداری
- ...
بوده است :
اما , چرا ؟
کار کرد این رویکرد برای بازار و بازارگانان چه بوده است ؟
به باور بنده دلایل زیر می توانند جزو دلایل خودآگاه یا حتی شاید ناخودآگاه این رویکرد قرار گیرند :
در فرهنگ ما شادی نشانه خوشبختی است , و صاحبان ثروت تمایلی به نمایش رفاه و خوشبختی به اکثریت پابرهنه نداشته اند بنابراین پشت دیوار عزاداری و سوگواری موضع گرفته اند .
تا پیش از انقلاب صنعتی و تکنولوژیک عمده تولید جامعه محصولات دامی و کشاورزی بوده , که با توجه به محدودیت و ناکافی بودن منابع آب و زمین حاصلخیز و بارور , ناچار همواره قسمتی از جمعیت بایستی گرسنگی را تحمل کنند , صاحبان کسب و کار و ثروت تمایلی به مشاهده رقیب در عرصه تجارت نداشته اند , بنابراین با تعمیق فرهنگ حواله برآورده شدن نیازها به آخرت و زمان ظهور و ترویج فرهنگ تسلیم , صبر و رضا و حتی تقدیس فقر و درویشی و زهد و گوشه گیری ( حتی تحت عنوان عرفان و شناخت ! ) سعی داشته اند سایر آحاد جامعه را از وارد شدن در گردونه رقابت بر حذر دارند .
عمری دگر بباید بعد از وفات ما را , کاین عمر همه بسر شد اندر امیدواری !؟ . (سعدی )
نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان , گر شما را نه بس , این سود و زیان ما را بس ! ؟ (حافظ) .
کارکرد مجالس مذهبی علاوه بر شناسایی افراد , تحمیل یک فرهنگ یکسان و متحدالشکل به آن ها بوده است .
حوزه علمیه علاوه بر تامین مبلغ لازم برای ترویج امتناع تفکر , امر قضاوت و حل مسائل تجاری ضمن حفظ زبان حقوقی در انحصار بازار را نیز به عهده داشته است .
بدین ترتیب سایر اقشار جامعه اساسا نمی توانسته اند ادعایی حقوقی بر علیه روابط تجاری و اجتماعی نابرابر و ناعادلانه طرح نمایند .
زبان مذهبی و دینی زبان سکون و ایستایی است و پیشرفت اجتماعی را متوقف می سازد , بدین دلیل هزاران سال بر این سرزمین ها می گذرد بدون این که روش ها و شیوه های تولید و میزان تولید ثروت افزایشی یا بهبودی یابند .
